غم روزگار داری

به جهان دردمندان تو بگو چه کار داری		تب و تاب ما شناسی دل بی قرار داری
چه خبر ترا ز اشکی که فرو چکد ز چشمی		تو ببرگ گل ز شبنم در شاهوار داری
چه بگویمت ز جانی که نفس نفس شمارد		دم مستعار داری غم روزگار داری
— زبور عجم، اقبال لاهوری